به نام خدا

من دوران های خوبی را در پارسی بلاگ داشتم و از ابتدا نیز تمرین نوشتنم را از اینجا شروع کردم  . امروز نیز با نیم نگاهی به گذشته ، راه جدید را در خانه تاب می بینم . خانه ای جدید ساخته ام که شما را به آنجا دعوت می کنم . راستش هنوز تصمیمی برای آینده وبلاگ حباب هایی از حقیقت نگرفته ام . شاید این مطلب خاتمه ی این نوشته ها باشد ...

گر بسوزد هزار پروانه ، مشعل خانه تاب را چه غم است ...

منتظرتان هستم