به نام خدا

خیلی وقت بود که همراه پدر کوه نرفته بودم که دیگر این دفعه وقتی به من گفتند که بیا برویم نمی دانم چرا اجابت کردم و همراه دوستان کوهی شان راهی کوه شدم

یادم نمی رود که نزدیک 5-6 سال گذشته بود که همراه بچه های مسجد رفته بودیم کوه، کوههای شمیران.خب جدای از اوقات خوبی که گذراندیم خاطره تلخ بد حجابی و ولنگاری عده ای توی ذهنم مانده بود  حتی اصطکاک هم بین ما و هنجارشکن ها بوجود آمده و به نوعی ذهنیت بدی از کوه و مخصوصا این کوهها توی ذهنم مانده بود

خب داشتم می گفتم،این دفعه با پدر و دوستانشان که رفته بودیم کوه برخلاف انتظارم فضای کوه خیلی فرق کرده بود.آنهم کوههای جمشیدیه و کلکچال !!
فرق ایندفعه کوه با دفعه های قبلی این شده بود که نه فقط ناهنجاری کم شده بود که کیفیت نا هنجاری هم از میدان تجریش بهترشده بود و دیگر از آنطرف هم مذهبی ها به بهانه زیارت قبور شهدای کلکچال زیاد شده بودند و در تمام طول مسیر بودند

با خودم داشتم فکر می کردم که وقتی که افراد مذهبی می توانند با بودن خودشان در فضاهای منکر آلود،باعث خشکاندن منکر شوند چرا به هر بهانه ای در صحنه نیستند اعم از بهانه زیارت قبور شهدا در کوه یا صرف امر به معروف و نهی از منکر بخاطر وجود خودشان

نمی دانم چرا همیشه عادت کردیم مسائل را پیچیده کنیم و بعد بنشینیم برای مشکلاتمان دعوا کنیم که چی شد و تقصیر کی بود که این مشکل درست شد.چرا دوست نداریم قبل از بروز ناهنجاری و مشکل اجتماعی از آن پیشگیری کنیم.

بنظرم تنگ کردن فضا برای ظهور منکر بهترین راهکار برای پیشگیری و بعد از آن ادامه یافتن منکر خواهد بود و این حرفم اثبات عملی هم شده است.نزدیک ترین نمونه آن همین کوههای کلکچال تهران است که بعد از به خاک سپاری شهدای گمنام در انجا،بچه مذهبی ها رجوعشان به این کوهها خیلی بیشتر شد و همین صرف حضور باعث کم شدن منکر در انجا شد.طوری که الان می توانیم کوههای کلکچال را پاک ترین کوههای شمیران بدانیم.

یک نمونه عملی دیگر اینکه یکی از برادرانمون در دانشگاه از حرکت یک پایگاه بسیج برای پاک سازی یکی از کوههای اصفهان می گفت که برنامه امربه معروف پایگاه این شده بود که در روز تعطیل، یک هفته خواهران می رفتند برای کوهنوردی و یک هفته برادران.می گفت همین شد که ابتذال در ان کوه تعطیل شد.

بنظرم مشکلات بزرگ حتما راه حل های عجیب و غریب نمی خواهد.پس باید شروع کنیم.فقط باشیم

به امید ریشه کنی کامل منکرات و ظهور معروفات
یامهدی عج

به نام خدا

مسئله ی حاد شده ی بی حجابی باعث شد که کسانی که به فکر سلامت جامعه هستند برای درمان آن چاره اندیشی کنند

این چاره اندیشی ها به این گونه بود که حرفهایی بصورت کلی زده می شد و مسئولیت هایی را به دوش افراد در جامعه می گذاشت
که به عنوان نمونه صحبت های ائمه جمعه از این دست بود

ولی مسئله ای که می خواهم به آن اشاره کنم اینست که برای حل معضل بدحجابی باید ازکلی گویی به جزئی گویی برسیم و متوقف در کلی گویی نشویم و مسئولیت هایی که در برابر بی حجابی است را بطور دقیق مشخص کنیم که چه کسی بطور دقیق چه مسئولیتی دارد

به عنوان مثال خیلی خوب است که از تریبون نماز جمعه بی حجابی و بد حجابی را قبیح بشماریم و خواهان اصلاح این وضع باشیم ولی باید بطور دقیق بگوییم که در اجزای حکومت ،قوه ی مقننه یا قوه مجریه یا قوه قضائیه هرکدام چه وظائفی در قبال رفع این معضل دارند و از آنها بخواهیم که به وظائفشان عمل کنند و همچنین از همه مهمتر در حل این معضل،مردم هستند که باید وظائف مردم را در برابر بی حجابی و بد حجابی برایشان تبیین کنیم و این را به آنها مرتب گوشزد کنیم

این مشکل زمانی به طور ریشه ای حل می شود که اولاً مردم پای کار بیایند ثانیاً حکومت بطور جدی از حرکت مردم حمایت کند البته اصلاً منظورم از حرکت مردم ریختن به خیابان و شعارهای خوب و بد دادن در این رابطه نیست که این تظاهرات ها به نشانه اعتراض خوب است که غرض من  تربیت خانوادگی صحیح و لزوم تربیت اسلامی برای فرزندان است طوری که کسی به دلیل احساس هیچ نبودن خود به مظاهر فرهنگ غربی و تبعیت از آن روی نیاورد
البته خیلی راحت است که بنشینیم و از نفی تمدن یا فرهنگ منحط غرب صجبت کنیم ولی واقعیت انست که برای رسیدن به تمدن اسلامی باید تلاش مضاعف کرد

در آخر باید به طور خلاصه بگویم که کسانی که من باب خیرخواهی می خواهند در این زمینه اصلاحی بکنند و می خواهند در این زمینه وظیفه کسی را به او یاداوری کنند، باید بطور جزئی مسئولیت افراد جامعه را گوشزد کنند و آن را به انها یاد اوری کنند و از کلی گویی پرهیز کنند.

خدایا ما را از یاوران مصلح موعود قرار بده
یامهدی ع

به نام خدا

مسئله حجاب چند وقتی است که به یک مسئله داغ اجتماعی-سیاسی تبدیل شده است و در این مدت افراد زیادی در این باره نوشته اند و سخن رانی های زیادی انجام شده است و هر کسی موضع گیری خاصی در این زمینه داشته است ولی به نکاتی باید توجه کرد

موضع گیری هایی که در این زمینه شد غالباً سه دسته بود.یا موضع گیری علیه عمل زشت بدحجابی بود یا موضع گیری علیه کسانی بود که بد حجاب هستند یا اینکه هردو اینها

موضع گیری نوع دوم علیه اشخاص بود و  یک سری نشانه هایی داشت.مثلا شعارهایی شبیه "مرگ بر بدحجاب" به این موضع گیری مربوط می شود

ولی واقعا به نظر شما کدام موضع گیری صحیح بود؟

یکی از دلایل بی حجابی به این شکل، بدلیل هجوم فرهنگ غربی است که یکی از نمودهای آن بصورت بی حجابی می باشد و این تهاجم فرهنگی نمودهای مختلف دیگری هم دارد.مثل فرهنگ غلط غربی در شهرنشینی که در بعضی از کلان شهرهای ما نمایان است.مدرن شدن روابط خانوادگی و کم شدن معروف هایی مثل صله رحم و... همه ی اینها از تأثیرات هجوم فرهنگ غلط غربی یا همان مدرن شدن است

از این نتیجه می گیرم که علت بی حجابی غالبا امروزه راه افتادن موج فرهنگ غربی است و جنبه دشمنی با ارزشها بسیار کم رنگ تر است.البته قصد ندارم که گناه کسی را توجیه کنم ولی ریشه این بنظرم مشترک با بعضی از منکرهای دیگر است که همان راه افتادن فرهنگ غربی است

با این ریشه یابی ،موضع گیری بنظر درست است که عمل بد حجابی را قبیح بشمارد و آن را زیر سوال ببرد نه کسانی که ناخواسته به دلیل راه افتادن موج غرب گرایی سوار بر این موج شده اند البته کسانی که سوار بر این موج شده اند هم بی تقصیر نمی باشند ولی برای جامعه اسلامی به طور کلی باید تا آنجا که می شود از جدا کردن افراد جامعه یا به عبارتی شقه شقه کردن جامعه جلوگیری کرد و همه را تا آنجا که می شود در حدود و ثغور جامعه اسلامی نگه داشت

در ضمن توصیه اخلاقی می کنند که از عمل زشت گناهکار انزجار داشته باشید و نه از  شخص گناهکار که به طور مثال در امربه معروف و نهی از منکر هم حتی داریم که باید نسبت به شخصی که مرتکب منکر شده است حالت دلسوزی وجود داشته باشد درصورتی که طبیعتا از منکر او باید منزجر بود

که در شعار " مرگ بر بد حجاب" به طور قطع این دلسوزی برای بد حجاب نیست که شاید به نوعی تخلیه یک هیجان است تا یک اصلاح اجتماعی

به امید روزی که تمام منکرها به معروف تبدیل شوند
یامهدی ع