به نام خدا

در تاریخ یعقوبی جلد دوم صفحه ی 241 آخرین نامه ای که از اهالی کوفه به امام حسین علیه السلام رسید را اینطور آورده است :

بسم الله الرّحمن الرّحیم
این نامه ی شیعیان با ایمان به حسین بن علی علیه السلام است ، اما بعد، در عزیمت به طرف عراق شتاب کن که مردم در انتظارت لحظه شماری می کنند
چرا که آنها رهبری جز تو ندارند

پس شتاب کن ! شتاب کن !
والسلام

در الملهوف آمده است که طی مدت کوتاهی (قریب به پنج روز) شمار نامه های کوفیان به حضرت بالغ بر دوازده هزار نامه رسید !
در ارشاد شیخ مفید (جلد دوم صفحه 38) و تاریخ طبری (جلد ششم صفحه 198) پاسخ حضرت به کوفیان را اینگونه آورده اند :

از حسین بن علی به جماعتی از مسلمین و مؤمنین ، اما بعد ...
من از آنچه شما ذکر کردید با خبر شدم و اینکه نوشته بودید ((ما امام و رهبری نداریم ، بسوی ما بشتاب ، باشد که خدای متعال ما را به بوسیله تو به راه حق هدایت نماید))
من برادر و پسر عمویم را که مورد اطمینان من است به سوی شما فرستادم
اگر او برای من بنویسد که طبقه ی اهل فضل و خردمند کوفه نوشته های شما و اظهارات فرستادگان شما را تأیید می کنند بزودی به سوی شما حرکت خواهم کرد ، إن شاء الله
بجان خودم سوگند که امام ، کسی نیست مگر آن که به کتاب خدا حکم کند  و عدل  و داد برپا دارد و دین حق را پذیرفته و خود را وقف در رضای خدا کند

--------------------------------------------------------------------------------
نمی توانیم که از کنار اتفاقات اساسی و جریان ساز در تاریخ به سادگی گذر کنیم. نمی توانیم بی وفایی مردم کوفه را بر اساس مهملات ترجمه کنیم و خود را مشغول به امورات زندگی مان کنیم و انگار نه انگار که حسین علیه السلام در کربلاء به مصیبت بزرگی که آسمان ها و زمین در عظمت آن گریه کردند ، دچار گردید و ما هم هرساله به رسم سنت سال های گذشته مان به پای منبر ها و روضه ها بنشینیم و چند قطره ای اشک را برای مظلومیتش بریزیم و آهی بکشیم و نفرین بر ظالمان اولین و آخرین بکنیم و بازهم از فردای عاشورا همان آش و کاسه را برای زندگی مان تعریف بکنیم !
بازهم امام غائبمان را بخوانیم که شتاب کن ولی در وفای به نائبش ذره ای زحمت به تنمان و ذهنمان ندهیم و در موقع تصمیم گیری که می شود حرف ها و اوامرش را مصادره به مطلوب نماییم
نمی دانم ، حال من هم از گفتن این ها بد می شود نمی دانم آنان که برخورد مان را می بینند چگونه در اندوه هستند ، شاید این مصیبت برای حضرت صاحب الزمان عج بیشتر از مصیبت بزرگ عاشورا باشد !

پ ن : استناد های تاریخی را از کتاب زیبای قصه کربلا نوشته ی علی نظری منفرد برداشته ام، به خواندنش توصیه می کنم

آتشى که عمر بن سعد ( ل ) در سال 61 هجرى به خیمه هاى ابا عبدالله ( ع ) انداخت 1327 سال با جهل و نادانى و نامردى مسلمانان شیعه نما امتداد پیدا کرد تا در عاشوراى 1388 از سر فندک فتنه گران بیرون زد و و باز هم بوى دود و رنگ خاکستر از خیمه گاه سیدالشهداء پیدا بود .

آنچه نسل به جا مانده از قوم خوارج و فرزندان خلف کوفیان نامسلمان در هتک حرمت حریم مقدس امام حسین ( ع ) کردند اولین جرقه اش وقتى زده شد که همین قوم الظالمین تمثال مبارک بنیان گذار جمهورى اسلامى ، امام خمینى ( ره ) را پاره و پایمال کردند و اهل بیت او لب از لب وا نکردند ، اما در مقابل این جوانان و مردمى بودند که هیچ قرابتى به جز سله عشق با حضرت امام ( ره ) نداشتند و آسمان را به زمین دوختند در اعتراض به این مصیبت چونان قوم بنى اسد که شهداى کربى را بعد از اینکه خویشان و هم شهریانشان عده اى به اسارت رفتند و بعضى فرار را بر قرار ترجیح دادند اکرام و دفنشان کردند .

آرى ، آنچه بر سر ما رفت از خود ماست ، اگر رحم و رأفت جمهورى اسلامى و مهر پدرانه و حکمت على منشانه مقام معظم رهبرى ، امام خامنه اى ( حفظه الله ) نبود و اگر مردم ما گوش به فرمان ولیشان نبودند و صبر پیشه نمیکردند به جلال و جبروت خدا قسم که که امروز نه فتنه اى بود که در سست ایمانان رخنه کند و نه فتنه گرى بود که خیمه آتش بزد و خون به دل اهل عشق کند .

اما امسال سالى دیگرى است ، سال همت مضاعف و کار مضاعف است ، ما حوانانى که طلایه داران نسل سوم این انقلابیم همتمان را مضاعف کرده ایم در دفاع از حریم دین و ولایت و انقلاب و میهن ، دیگر دستى جرأت نمیکند به خیمه گاه عشاق تعرض بلکه حتى نزدیک شود ، زیرا امروز ما به وسعت تمامى ایران عزیز همگى از نسل بنى انقلابیم ، بازمانده بنى هاشمیم و از تبار بنى اسد .

ما یاد گرفته ایم و ملکه ذهن کرده ایم که اذا ضربتم نضرب ، خط قرمز ما دین است و ولایت ، بیایید تا ببینید ما چه میکنیم و چه در چنطه داریم ، امروز و مولاى ما على است و ما جملگى عماریم و نمیگذاریم کارمان به آنجا بکشد که مولایمان نداى هل من ناصر سر بدهد .

بصیرت حسینى جوانان این خاک مقدس امروز تیرى شده است به چشم اصحاب فتنه ، تیر سه شعبه حرمله ( ل ) در روز عاشورا از گلوى على اصغر رضیع ( ع ) کمانه کرد و طى این سالها با عشق و ارادت و بصیرت سیعیان به حق اهل بیت ( ع ) آب دیده شد و امروز حلقون اصحاب استعمار و فتنه را دریده است تا دیگر فریاد گوش خراش و و روح آزارشان فضاى پاک ذهن مردم این خاک عزیز را آلوده نکند .

امروز دیگر نسل کوفیان در این سرزمین ریشه کن شده است و ما همگى و به وسعت 70 و اندى ملیون همگى از تبار 72 عاشقیم .

در همین ارتباط دو کلیپ فتنه عاشورای88 را به حضور همه عزیزان معرفی مینماییم / لطفا در انتشار این دو کلیپ همکاری لازم را بعمل بیاورید

با تشکر از جبهه وبلاگی غدیر