ارسال شده توسط قدیری در 89/2/15:: 1:59 عصر
بسم رب الصدیقة الشهیدة الحوراء الانسیة
حیدر که هست پس تو چرا کار می کنی
جارو مکش که سرفه امانت نمی دهد
نانی بخور، عزیز دلم آب رفته ای
این کاسه های آب، توانت نمی دهد
دنبال رنگ چهره در آیینه ات مباش
آیینه شرم کرده نشانت نمی دهد
تابوت قوس دار و عجیبی که ساختم
شرحی زحجم جسم کمانت نمی دهد
دستاس!دست فاطمه ام پینه بسته است
از خواهش من است تکانت نمی دهد
سروده وحید قاسمیخودت ببر در خانه ی مولا،این روزها غوغاست،صدیقه ی طاهره ای چون مادرم زهرا این روزها زمین گیر شده، نه فکر کنی همیشه زمین گیر،نه وقتی علی علیه السلام با تمام رنج هایی که بیرون دارد از در می رسد خودش را به زحمت از زمین بلند می کند،چون از رنج های مولا خبر دارد دیگر نمی خواهد روی آن غم ها اضافه کند، ولی همیشه ماه پشت ابر نمی ماند
مادر جان چقدر زیبا به تو گفته اند الحوراء الانسیه، تو ملکی بودی که به جسم انسان مصور شدی، زمین در شأن تو نبود، تو فراتر از بشر بودی،عالمیان همه به مقام تو رشک می برند...مادر جان ببخش دنیا را...حقا که تنها علی علیه السلام در خور همسری تو بود...ای کسی که تنها آسمانیان به مقامت می توانند پی ببرند ، به جان مولا نیم نگاهی به فرزندت کن
اللهم احفظ قائدنا الخامنه ای
یامهدی ع------------------------
توضیح :من میرزام یعنی از طرف مادر سیدم
